Historia cechu
Korzenie rzemiosł budowlanych we Wrocławiu po II wojnie światowej sięgają 1945 roku. Wtedy właśnie zapoczątkował swoją działalność Cech Rzemiosł Budowlanych i Drzewnych, który istniał jeszcze w początkach lat 50.
Po roku 1950 przez kolejne lata aż do końca 1975 roku rzemiosła budowlane z terenu miasta Wrocławia zrzeszone były w Cechu Rzemiosł Różnych.
W lutym 1976 roku powstał we Wrocławiu Cech Rzemiosł Budowlanych, którego członkowie zostali wyodrębnieni z Cechu Rzemiosł Różnych.
Pierwszym Starszym Cechu został inż. Jarosław Krakowski – właściciel zakładu instalacji sanitarnej i grzewczej. Cech został zarejestrowany, a jego siedzibą był Rynek 6, zrzeszał on 394 zakłady. Pod adresem Rynek 6 miały także siedzibę inne cechy wrocławskie. Trudne warunki lokalowe jakie tam panowały, zmusiły ich zarządy do rozwiązania tej sytuacji. Miasto oddało w wieczyste użytkowanie cechom kamieniczki przy ul. Kazimierza Wielkiego 9-17. Po ich odbudowie przez rzemieślników w 1977 roku cech nasz wraz z innymi cechami przeprowadził się do nowej, własnej siedziby.
W 1981 roku Walne Zgromadzenie Członków Cechu wybrało nowe władze samorządowe naszej organizacji. Na starszego Cechu wybrany został Edward Szafrański – prowadzący zakład rzemieślniczy malarsko–tapicerski.
Z końcem 1983 roku ze względów zdrowotnych Edward Szafrański rezygnuje z pełnienia funkcji Starszego Cechu, jego obowiązki przejął I Podstarszy Cechu Zbigniew Biedroń, którego członkowie cechu na Walnym Zgromadzeniu w roku 1985 wybierają na Starszego Cechu. Funkcję swoją pełnił do 2005r.
Od roku 2005 Starszym Cechu zostaje Lucjan Kozakowski, który w maju 2008r., odszedł od nas podczas pełnienia obowiązków na procesji Bożego Ciała.
Po roku 1985 liczba rzemieślników w cechu wzrasta i wynosi już ponad 2800. W pomieszczeniach biurowych przy ul. Kazimierza Wielkiego 9 zaczyna być ciasno. Brakuje miejsca dla nowo przyjętych pracowników niezbędnych do obsługi tylu ludzi w związku z tym zarząd zaczyna rozglądać się za budynkiem na biura cechu.
W 1986 roku cech kupuje od Skarbu Państwa budynek do kapitalnego remontu przy ul. Św. Antoniego 23, a działkę dostaje w użytkowanie wieczyste. Wielu rzemieślników wraz ze swoimi pracownikami i własnym sprzętem pracowało przy remoncie kamienicy, nie biorąc za to wynagrodzenia.
Jesienią 1989 roku budynek jest już gotowy. Z ciasnych na ówczesny czas pomieszczeń przy Kazimierza Wielkiego9 cech przenosi swoją siedzibę na ul. Św. Antoniego 23 we Wrocławiu. Przenosiny miały bardzo uroczysty charakter. Pomieszczenia biurowe zostały poświęcone przez duszpasterza rzemieślników księdza Adama Drwięgę. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele najwyższych urzędów miasta Wrocławia i województwa dolnośląskiego, partii politycznych, Izby Rzemieślniczej we Wrocławiu oraz Starszyzna Cechów Wrocławskich.
Rok 1989 jest przełomowym dla rzemiosła polskiego w tym naszego cechu. Nowa ustawa o rzemiośle 1989 roku i wprowadzenie gospodarki rynkowej, które zniosły obligatoryjną przynależność do cechów, brak wymogów kwalifikacji zawodowych na otwarcie własnej działalności gospodarczej oraz zmiany, jakie nastąpiły w trakcie transformacji ustrojowej państwa, miały ogromny wpływ na działalność cechu i rzemieślników.
W bardzo szybkim tempie cech nasz stał się małą organizacją liczącą ponad 50 zakładów. Podobnie było w cechach w całej Polsce. Był to ogromny cios w rzemiosło, które do chwili obecnej odczuwa skutki tych ustaw.
Członkowie – rzemieślnicy naszego cechu – to dobrzy i szanowani fachowcy. Posiadają odznaczenia rzemieślnicze, dyplomy, wyróżnienia i podziękowania za swoją nienaganną pracę, za działalność społeczną i niesienie pomocy potrzebującym. Zasiadają w Komisjach Egzaminacyjnych Mistrzowskich i Czeladniczych przy Dolnośląskiej Izbie Rzemieślniczej oraz Średniej i Małej Przedsiębiorczości we Wrocławiu.
Cech jest właścicielem budynku, w którym mieści się siedziba cechu oraz działki, na której usytuowany jest budynek. Jesteśmy także w 40% właścicielami budynków wraz z działką przy ulicy Kazimierza Wielkiego 9-15 we Wrocławiu..
Cech nasz utrzymuje się z działalności gospodarczej, tj. wynajmu pomieszczeń biurowych oraz w ułamkowej części ze składek członkowskich.
Organami cechu są: Walne Zgromadzenie Członków, Zarząd, Komisja Rewizyjna, Sąd Cechowy. Walne Zgromadzenie Członków jest najwyższym organem cechu, powołanym do podejmowania uchwał.
Zarząd cechu jest organem wykonawczym i ponosi odpowiedzialność za jego prawidłową działalność.
Komisja Rewizyjna jest organem kontrolującym działalność cechu z wyjątkiem Walnego Zgromadzenia i orzecznictwa Sądu Cechowego.
Sąd Cechowy jest organem, przed którym członkowie cechu podlegają odpowiedzialności za naruszenie statutowych obowiązków członka cechu oraz zasad etyki zawodowej lub rzetelnego wykonywania rzemiosła.
